بررسی تیتر آنتی بادی حاصل از واکسن Tri - Reo در فارم های مادر گوشتی بروش ELISA

بررسی تیتر آنتی بادی حاصل از واکسن Tri - Reo در فارم های مادر گوشتی بروش ELISA

دسته بندی : علوم پزشکی » دامپزشکی

جزئیات و دریافت

با فرمت قابل ویرایش word

تعداد صفحات: 60  صفحه

تکه های از متن به عنوان نمونه :

چکیده:

هدف: بیماری ناشی از رئوویروس‌های پرندگان از بیماریهای مهم اقتصادی در صنعت طیور می‌باشد، که در طیور گوشتی و بخصوص طیور مادر گوشتی موجب افزایش تلفات و موارد حذفی، آرتریت، تنوسینوویت و کاهش عملکرد و کاهش کیفیت تخم مرغ می‌گردد.

مواد و روش کار: در مطالعه حاضر تعداد پنج فارم مادر گوشتی که از نظر شرایط مدیریتی، تغذیه‌ای و بهداشتی دارای شرایط مشابهی بودند انتخاب گردیدند و در آن‌ها دو بار از واکسن کشته Tri-Reo استفاده گردید. جهت بررسی تغییرات تیتر آنتی‌بادی از آزمایش الایزا استفاده گردید. جهت ارزیابی تاثیرات واکسن مصرفی قبل از تجویز واکسن و در هفته 4 و 8 بعد از تزریق واکسن و در سن 42 هفتگی از آزمایش الایزا استفاده گردید. جهت بررسی تاثیر واکسن بر افزایش تیتر آنتی بادی قبل و بعد از واکسیناسیون از آزمون t جفت نمونه‌ای استفاده بعمل آمد

نتایج و بحث: نتایج مطالعه نشان داد که پس از تجویز واکسن تیتر آنتی‌بادی بطور بسیار معنی‌داری افزایش پیدا کرد (p<0.01). همچنین عیار آنتی‌بادی چهار هفته پس از تزریق واکسن 304/719±96/22487، هشت هفته پس از واکسیناسیون 236/579±64/24551، و در سن 42 هفتگی 876/447±20/18642 بود که نشان دهنده حفظ میزان آنتی‌بادی در طی دوره تولید می‌باشد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز دو نوبت واکسن کشته رئوویروس Tri-Reo تیتر حفاظتی مناسبی در آزمایش الایزا ایجاد می‌نماید که می‌تواند علاوه بر حفاظت گله‌های مادر گوشتی، نتاج این گله‌ها را نیز از علائم ناشی از رئوویروس حفاظت نماید.

کلمات کلیدی: رئوویروس پرندگان، گله‌های مادر گوشتی، الایزا، واکسیناسیون کشته

1-1- مقدمه

         رئوویروسها از اعضای جنس اورتو رئو ویروس و از خانواده ی رئو ویریده هستند (Al-Muffarej et al., 1996). با توجه به جنس پرنده ی درگیر   می توانند علائم متفاوتی از خود نشان دهند. از لحاظ مشخصات آنتی ژنیک, پاتوتیپ , پاتوژنسیتی , رشد در محیط کشتهای متفاوت , حساسیت به تریپسین و گونه ی میزبان از همدیگر متمایز می‌شوند (Saif et al., 2008).

رئوویروس ها از بافتهای متفاوت جوجه های مبتلا جدا شده اند که با توجه به عضو درگیر در آنها آرتریت/ تنوسینوویت ویروسی/ سندرم عدم جذب/ مشکلات تنفسی وگوارشی/ کاهش قدرت سیستم ایمنی وسندرم عدم رشد دیده میشود (Cook et al., 1984).

اغلب موارد رئوویروسها علائم کلینیکی خاصی از خود بروز نمی دهند. بیماری در سنین متفاوت میزبان علائم متفاوتی بروز می دهد و سطح ایمنی جوجه ها , پاتوتیپ ویروس و عضو درگیر از دیگر عوامل تعیین کننده ی شدت بروز علائم هستند.

در طیور گوشتی رئوویروسها قادر به ایجاد خسارات اقتصادی فراوان ناشی از بالا رفتن تلفات , آرتریت/ تنوسینوویت ویروسی می باشند(Saif, 2003). و کاهش راندمان رشد و وزن گیری، عدم تغذیه ی مناسب و بالا رفتن ضریب تبدیل که همگی به نحوی در تعیین ارزش اقتصادی نهایی جوجهها نقش تعیین کننده دارند از دیگر خسارات ناشی از درگیری گله به این ویروس است (Afaleq et al., 1989).

گله های مادری که قبل از شروع تولید به این ویروس مبتلا میشوند دچار کاهش تولید ,کاهش جوجه در آوری و مهم تر از همه انتقال این ویروس از مادر به جوجه را می بینیم که همگی دارای بار اقتصادی بر دوش این صنعت می باشد.

اصلی ترین و آسان ترین روش تشخیص رئوویروس کشف آن در جوجه های مبتلا به آرتریت ویروسی است. این بیماری در نزدیک صد در صد گله های جای جای نقاط جهان رویت گردیده است و چه در نژادهای سنگین وزن و چه در نژادهای سبک وزن قادر به بروز علائم می باشد. سایر بیماری های ناشی از رئوویروس ها را میتوان در محیط آزمایشگاه به پرنده منتقل کرد , هرچند که ممکن است علائم ایجاد شده در طیور در این محیط دقیقا مشابه عوارض این ویروس بر روی طیور صنعتی در محیط فارم نباشد (Saif et al., 2008). به دلیل اهمیت وافر آرتریت ویروسی، آن را جدا از سایر بیماری های ناشی از رئوویروس ها بررسی میکنیم.

1-2- آرتریت ویروسی

این بیماری از مهمترین بیماری هایی است که توسط سروتیپ ها و پاتوتیپ های متفاوت رئوویروس ها در طیور دیده می شود(Gershowitz et al., 1973; Giambrone et al., 1991). این بیماری مهمترین بیماری مربوط به طیور نژاد گوشتی محسوب می شود اما در طیور تخم گذار (Hill et al., 1989) و بوقلمون (Liu et al., 2004). نیز گزارش گردیده است. با واکسیناسیون بوقلمون ها با سویه رئوویروس های پاتوژن برای مرغ ها می توان بوقلمون ها را بر علیه رئوویروس مقاوم ساخت. این بیماری در مرغ ها با واکسیناسیون قابل کنترل است که این واکسیناسیون می تواند شامل واکسن زنده و یا کشته ی غیر فعال باشد. رایج ترین سویه ی واکسن سویه ی S1133 است که اثر بخشی آن جهت ایجاد مقاومت نسبت به رئوویروس در اکثر نقاط جهان به اثبات رسیده است واکسن های autogenus قادرند طیور را نسبت به سروتیپ های متفاوت رئو مقاوم سازند (Gershowitz et al., 1973) بوقلمون ها و سایر گونه های پرندگان بطور روتین بر علیه آرتریت ویروسی واکسینه نمی شوند.

1-2-1- تاریخچه

در سال 1957 Fahey & Crawley (Fahey et al., 1954) ومدتی پس از آن Petek وهمکارانش (Petek et al., 1967) توانستند رئوویروس را از جوجه های مبتلا به بیماری تنفسی مزمن جداسازی نمایند. ویروس Fahey-Crawley زمانی که به بدن جوجه ای تزریق می شد در آن جوجه مشکلات تنفسی متوسط و در کنار آن نکروز کبدی و التهاب تاندون و لایه ی سینوویال مشاهده می گردید.

Olsan و همکارانش (در سال 1957) (Olson et al., 1957) یک سینوویت را در جوجه ها تثبیت کردند که نسبت به کلر تتراسایکلین و فورازولیدون حساس نبود بعلاوه علائم سرولوژیک کاملا متفاوتی به نسبت Mg و Ms از خود نشان می داد. این المان بعدها توسط Olsan و Kerr به عامل آرتریت ویروسی معروف گردید (Olson et al., 1967) بعدها Walker و همکارانش (در سال1972) به آن نام رئوویروس را اطلاق کردند (Walker et al., 1972).

Dalton & Henry برای متمایز ساختن تغییرات تاندونی و سطوح تاندون ها بر اثر مایکوپلاسماسینوویه (Ms) و متمایز ساختن آن از رئو به آن نام تنوسینوویت را نهادند.این تفاوت بعدها توسط Olsan & Solomon اثبات گردید (Olson et al., 1957). این دو توانستند وجود تنوسینوویت را در جوجه های گوشتی عاری از هر گونه Ms را به اثبات برسانند.این عامل جداسازی شده کاملا خواص آنتی ژنیکی مشابهی با ویروس Fahey-Crawley داشت اولین گزارشات این بیماری از آمریکا و انگلستان ارائه گردیده و بعدها در کل جهان وجود این ویروس به اثبات رسیده است (Fahey et al., 1954).

کنترل آتریت ویروسی ارتباط تنگاتنگی با نقش مهم آنتی بادی مادری در جلوگیری از وقوع آن دارد (Van Der Heide, 2000). هر دو سویه ی زنده و کشته ی واکسن قادر به تولید Ab در بدن گله ی گوشتی و ایجاد مقاومت در برابر انتقال افقی و عمودی ویروس در داخل گله می باشند (Van Der Heide, 2000). اولین واکسن زنده ی تجاری که به بازار ارائه گردید توسط Vander Heide و همکارانش تولید شد (Van Der Heide et al., 1980). که از سویه ی S1133 رئو ویروس پرندگان بدست آمده بود. این سویه بعدها بصورت منووالان و یا ترکیب شده با سایر پاتوتیپ های ویروس به بازار ارائه شد.

رئوویروس ها علاوه بر توانایی در ایجاد آرتریت ویروسی قادرند مسیر را برای وقوع سایر بیماریها در بدن طیور هموار کنند که آلودگی به این ویروس می تواند از طریق انتقال عمودی و یا مدت کوتاهی بعد از هچ اتفاق افتد (Roessler et al., 1989). آرتریت ویروسی قادر است با همکاری برخی دیگر از رئوویروس ها یجاد اختلالات مفصلی ,تاندونی , پری کاردیت , میوکاردیت , هیدروپری کارد , رشد ناکافی و مرگ را به همراه داشته باشد (Roessler et al., 1989).

پایان نامه  دکترای حرفه‌ای دامپزشکی 

عنوان :

بررسی تیتر آنتی بادی حاصل از واکسن Tri-Reo در فارم های مادر گوشتی بروش ELISA

و......

توجه :

لطفا از این پروژه در راستای تکمیل تحقیقات خود و در صورت کپی برداری با ذکر منبع استفاده نمایید.

دسته بندی: علوم پزشکی » دامپزشکی

تعداد مشاهده: 63 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.zip

فرمت فایل اصلی: Word

تعداد صفحات: 60

حجم فایل:421 کیلوبایت

 قیمت: 6,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.   پرداخت و دریافت فایل

برچسب ها: پایان نامه دکترای دامپزشکی بررسی تیتر آنتی بادی واکسن Tri Reo فارم های مادر گوشتی بروش ELISA رئوویروس پرندگان گله‌های مادر گوشتی الایزا واکسیناسیون کشتهدانلود پایان نامه ارشد رشته دامپزشکی دانلود رایگان پایان نامه